De wekelijkse OOvB blog deze week geschreven door Cor van den Broek, werkzaam bij de vestiging Wanroij, valt samen met het actuele onderwerp 'boerenprotest op het Malieveld in Den Haag'. Het één heeft dan ook verband met het ander. Lees in de blog wat de bedenkingen van Cor zijn betreffende het stikstofprobleem in de agrarische sector.
Deze keer geen fiscaal georiënteerde blog maar een blog over de agrarische sector in combinatie met het stikstofprobleem. Mensen die mij kennen weten dat ik veel werk verricht voor agrarische ondernemers. Het is een bijzondere en zeer leuke beroepsgroep waar veel specifieke kennis en kunde aanwezig is.
Gisteren las ik een nieuwsbericht over het verkleinen van de Nederlandse veestapel. Het CDA ziet geen andere uitweg meer voor de agrariërs. Mijn inziens is het geen optie om boeren weg te kopen. Er zal goed meegedacht moeten worden in een toekomstgerichte bedrijfstak waarmee ook een goede boterham te verdienen is zonder dat een steeds maar groeiende veestapel noodzakelijk is om een boterham te kunnen verdienen waar ook nog eens beleg op zit.
Ik ben de laatste die de oplossing heeft voor het almaar groter wordende stikstofprobleem. Maar alleen snijden in de veestapel is geen oplossing. Niet fair ten opzichte van andere ondernemers. Iedere ondernemer produceert stikstof. Maar wie produceert het meeste en wordt hij/zij ook voldoende belast voor de geproduceerde stikstof? Daar zou mijn inziens naar moeten worden gekeken.
Aan het begin van de lockdown werd er niet of nauwelijks gevlogen. Dit had bijvoorbeeld een positief effect op de stikstof. Wat nu als alle bedrijfstakken een steen(tje) bijdragen aan het grotere stikstofprobleem? Het is te eenvoudig om te zeggen: “de boeren moeten maar minder vee gaan houden, dan lossen we het probleem wel op.” Want wat als de boeren hun vleugels uitslaan en bijvoorbeeld in België of Duitsland gaan ondernemen? Dan is de stikstofproblematiek in Nederland voor een héél klein gedeelte verminderd. Maar op de totale wereldbol bezien verandert er niets. En gaat het puur om Nederland? Of moeten we het met z’n allen doen?
Persoonlijk denk ik dat we allemaal in de spiegel moeten kijken. Is het nodig om voor € 25 naar Parijs te vliegen met alle gevolgen voor het milieu van dien? Kunnen we niet beter de auto of trein pakken? Is het niet het beste om zo efficiënt en duurzaam mogelijk voedsel te produceren op plaatsen waar dit het beste kan? Ik denk dat de wereld daarmee meer geholpen is dan puur naar onze eigen landsgrenzen te kijken en daar binnen te snijden. Dit betekent niet dat we het probleem buiten Nederland kunnen neerleggen.
We zullen zelf ook kritisch moeten zijn (en blijven). Maar de Nederlandse agrariër doet echt al veel aan verduurzaming. Ja, het kan altijd beter. Maar het begint bij een meerjarenvisie waaraan niet wordt getornd in plaats van constant nieuwe regels invoeren waarmee de boeren geconfronteerd worden. Daarom vind ik het een goed streven van CDA om voor de aankomende 10-15 jaren een plan te maken (ook al is het de vraag of de gehele inhoud hiervan overgenomen dient te worden) waar we met z’n allen naar toe kunnen werken. Maar ik denk dat het nóg belangrijker is als de Haagse politiek het voorbeeld van de heer Derk Boswijk (CDA) zou volgen en eens daadwerkelijk in gesprek gaat met de ondernemers. Tegen welke problemen en regels lopen zij aan? Waar is daadwerkelijk behoefte aan? Kijk dan met een frisse blik positief naar de sector. Investeer in de toekomst, zodat de agrarische ondernemers mét hun kinderen ook een toekomst hebben.
Terug
