Het tekort aan vakmensen in de bouw is al jarenlang een aandachtspunt dat hoog op de agenda staat. Ondanks verwoede pogingen om het onderwijs intensiever te betrekken, blijkt het grootste probleem vooral gelegen aan het gebrek aan interesse bij jongeren.
Het werk binnen de bouw wordt gezien als zwaar, niet goed betaald en de omstandigheden niet prettig. De conclusie zou kunnen zijn dat de bouwsector niet goed in staat is om een communicatiecampagne op te zetten die de ‘jeugd’ zou kunnen verleiden. Het kenmerkend pragmatisme in de bouw heeft daarop ingezet op de werving van goedkope arbeidskrachten vanuit het buitenland. Toch blijkt dit niet een duurzame oplossing.
Vanuit de overheid worden toch verschillende initiatieven ondersteund om jongeren over te halen voor een baan in de bouw. Om het mes aan twee kanten te laten snijden wordt vooral ook gekeken naar jongeren die voortijdig zijn afgehaakt op school of die gevoelig zijn om het verkeerde pad op te gaan. Tot nu toe blijken deze initiatieven nog niet zo succesvol. Vaak omdat de aandacht teveel op het bestaansrecht van het initiatief wordt gelegd in plaats van op het doel van het initiatief.
Misschien dat toch de bouwsector dient te erkennen dat zij een actieve houding dient aan te nemen om jongeren te verleiden tot een baan. Ook de jongeren die niet perse een goede vooropleiding hebben en zich soms anders gedragen dan wenselijk. Wellicht dat het ouderwetse ‘meester gezel’ hierin een oplossing kan zijn.