Wellicht heb je eens gekeken naar het TV programma Dragons’ Den. Het populaire zakenprogramma waarbij vaak jonge en startende ondernemers in een korte pitch (verkoopverhaal) enkele doorgewinterde ondernemers proberen te verleiden om in hun idee of bedrijf te investeren.
De ondernemers in kwestie zijn heel verschillend, maar allen vermogend genoeg om te kunnen investeren. Naar aanleiding van de pitch vuren de potentiële investeerders een aantal vragen af op de geld vragende ondernemers. In een enkel geval, als er interesse ontstaat, start een kijkerswaardig onderhandelingsspel. De één biedt xx voor zoveel procent van de aandelen, de ander roept een mede investeerder op om het samen te doen en iets meer te bieden. Wanneer het tot een deal komt, knalt de confetti. Ondernemers blij, investeerder blij, kijker blij.
Toch is de werkelijkheid anders. Achter de schermen ontstaat een vervolgtraject waarbij de cijfers nog eens extra bekeken worden, en ook de verwachtingen van en naar elkaar worden nog eens heroverwogen. Een van de ondernemers die onlangs een ‘lekkere’ drie ton wist binnen te halen, zag de uiteindelijk deal na de show toch stranden. ‘En wij zijn niet de enigen”, zo geeft hij aan. ‘Maar liefst 60% van alle zogenaamde TV deals gaan uiteindelijk niet door, of in een heel andere vorm’.
Dus, wanneer je als kijker de volgende keer enthousiast wordt van een sprankelende deal op Dragons’ Den, weet dan dat het vooral show is. De enige zekerheid die deelnemers wel hebben? Een flink stuk gratis publiciteit. En dat is ook heel wat waard.
Terug
